ಭಾಗ ೧
ಹಳೆಯ- ಮಾಸಲು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆವೆಂದು
ಸಾರಿ ಹೇಳುತ್ತಿರುವ ಒಪ್ಪಣದ ಬಟ್ಟೆ
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೂರು ಕನಸುಗಳು
ಮನದಲ್ಲಿ ಸಾವಿರ ಆಲೋಚನೆಗಳು
ಸೀಟಲ್ಲಿ ಕುಳಿತನೆಂದರೆ
ರೋಡಲ್ಲಿ ತನ್ನದೆ ಕಾರುಬಾರು
ಪೀ ಪೀ ಎಂದು ಅವಾಜು ಮಾಡುತ್ತ
ತನಗೆ ಮಾತ್ರ ದಾರಿ ಬಿಡೆಂದು
ರಭಸದಿ ಬಸ್ ಓಡಿಸೋ
ಬಸ್ ಡ್ರೈವರಗಳು
ನಿಗದಿತ ಸಮಯಕ್ಕೆ ನಮ್ಮನ್ನು
ತಲುಪಿಸಿ
ರಾತ್ರಿ ಜಾಗರಣೆಗೆ ಅಣಿವಾಗಿ
ಸುರಕ್ಶಿತವಾಗಿ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ತಲುಪಿಸುವ
ಕರುಣಾಭಾವಿಗಳು
ಭಾಗ ೨
ಎಣ್ಣೆ ಕಾಣದ ಕೂದಲು
ಸ್ನಾನ ಮಾಡದ ಮೈ
ಮಣ್ಣು ಮಣ್ಣು ಬಟ್ಟೆ
ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಹರಿದ ಚೂರುಗಳು
ಗುಡಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿಯೆ ಜೀವನ
ಬೇರೆ ಅರಮನೆಯೆ ಬೇಕಿಲ್ಲವೆಂದು
ಅಲೆಮಾರಿಗಳಿವರು
ಮಗು ತನಗೆ "ಆ ಆಟಿಕೆ" ಬೇಕೆಂದು
ಅಮ್ಮನ ಸೆರಗು ಹಿಡಿದು
ಬೇಡುತಿರೆ
ಮುಖದಲ್ಲಿ ಕೋಪವಿರಿಸಿ
ಮಗುವನ್ನು
ದೂರತಳ್ಳಿ ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚೆಂದು
ಗದರುತಿಹಳು
ಮಗುವಿನ ಹಟ ಮುಗಿಯಲಿಲ್ಲವೆಂದು
ದರ ದರನೆ ರಟ್ಟೆ ಹಿಡಿದು
ಎಳೆಯುತಿರೆ
ಎಂತ ಕ್ರೂರಿ ಹೃದಯವು
"ಅಯ್ಯೋ" ಅನಲೇಬೇಕು
ಶಾಲೆ ಕಾಣದ ಹಸು ಕಂದಮ್ಮಗಳು
ಗುಡಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ಮಲಗಿ
ಕನಸು ಕಾಣುವ ಕೂಸುಗಳು
ಬಡತನದ ಬೇಗೆಯಲಿ ಬೆಂದು
ಅಮ್ಮನ ಕರುಣೆ-ರಹಿತ
ಧೋರಣೆಗೆ ಬಲಿಯಾಗಿ
ಜೀವನವಿಡಿ ಅಲೆಯುತ್ತ
ಕಳೆಯುವುದೇ??!!!
ಭಾಗ ೩
"ಅಮ್ಮ" "ಅಕ್ಕ" "ತಂಗಿ" "ಅಯ್ಯ"
ಎಂದೆಲ್ಲ ಸಂಬೋಧಿಸಿ
ಕೈಯಲ್ಲಿ ವಿಚಿತ್ರ ಆಕಾರದ
ಬಟ್ಟಲು ಹಿಡಿದು
ಭಿಕ್ಷೆಯ ಅಂಗಲಾಚುತಿರೆ
ಮನವದುವು ಒಮ್ಮೆ ಮೌನವಾಗಿ
ಸ್ಪಂದಿಸಿ ಬೇರೆ ಏನನ್ನೋ
ಯೋಚಿಸಲು
ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ ಕಾಣಸಿಗುವ
ಈ ಅಪರೂಪವಲ್ಲದ
ಮುಖಗಳಿಗೆ
ಕರುಣೆಯ ತೋರಲು ಬೇಕೇ?!!
ಕಾಲಲ್ಲಿ ತ್ರಶೆಯಿದ್ದು
ಕೈಯಲ್ಲಿ ಬಲವಿದ್ದು
ದುಡಿದು ತಿನ್ನಲು
ಏಕೆ ಅಸಾಧ್ಯ?
ಬಾಡಿ ಹೋದ ಹಳೆ ಚೈತನ್ಯಗಳಿಗೆ
ಈ ಮಾತು ಅನ್ವಯಿತವಾಗದೆ
ಇಂತ ಜೀವಗಳಿಗೆ ಕರುಣೆಯ ತೋರಲು
ಯಾರಿಲ್ಲವೆ
